Μετά από τόσες συζητήσεις για το κυκλοφοριακό, φαίνεται ότι ήρθε η ώρα της "κρίσεως" για την εφαρμογή ή μη της μελέτης. Η απόφαση ανήκει πλέον στην Περιφέρεια Ν. Αιγαίου και σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες που δημοσίευσε η Κυκλαδική η απόφαση αναμένεται να είναι αρνητική. Η εντύπωσή μου είναι ότι δεν υπήρξε σχεδόν κανένας κάτοικος της Χώρας που να συμφωνεί με τη μελέτη, εκτός βέβαια από όσα μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου υπερψήφισαν τη μελέτη, όχι βέβαια επειδή υποχρεωτικά συμφωνούσαν οι ίδιοι με τη μελέτη αλλά για λόγους μικροπαραταξιακούς, για να μη φανούν διαφωνούντες και ζημιώσουν την παράταξή τους. Δυστυχώς δεν υπάρχουν "μαντριά" μόνο στη Βουλή των Ελλήνων αλλά και σε τοπικό επίπεδο, σε επίπεδο Δήμων και Νομαρχιών. Δεν επιτρέπεται να εκφράζει ο βουλευτής ή ο δημοτικός σύμβουλος διαφορετική γνώμη από τη γραμμή της παράταξής του. Γι αυτό και πάμε από γκάφα σε γκάφα, από αποτυχία σε αποτυχία, από στραπάτσο σε στραπάτσο (βλέπε λιμάνι, αλιευτικό καταφύγιο Απόλλωνα, αεροδρόμιο και τόσα άλλα που έχω αναφέρει αλλού). Α! Βρέθηκαν και ένας-δυό δημότες που συμφώνησαν για καθαρά δικούς τους (ιδιοτελείς) λόγους. Θα μου πεις: "Και όσοι διαφώνησαν, για δικούς τους (ιδιοτελείς) λόγους δε διαφώνησαν;" Η απάντηση είναι: "Ίσως ναι". Όμως αυτοί αποτελούν τη συντριπτική πλειονότητα των δημοτών της Χώρας και η γνώμη τους θα έπρεπε να ληφθεί πολύ σοβαρά υπόψη.
Μάλιστα η συζήτηση που έγινε για το κυκλοφοριακό βαφτίστηκε "διαβούλευση", παρά την δεδηλωμένη πολλές φορές και με κατηγορηματικό τρόπο απόφαση να μη γίνει καμία απολύτως τροποποίηση σε οποιοδήποτε σημείο της μελέτης. Άραγε λοιπόν τι σχέση έχει ο όρος "διαβούλευση" με αυτό; Πώς κακοποιήθηκε έτσι η λέξη "διαβούλευση", αφού από την πρώτη στιγμή ξεκαθαρίστηκε προς όλες τις κατευθύνσεις ότι δεν πρόκειται να γίνει δεκτή καμία παρέμβαση στη μελέτη; Αν έτσι εννοούν κάποιοι τη διαβούλευση και το διάλογο, τότε μάλλον χρειάζεται να ξαναμελετήσουν καμιά γραμματική.
Κι επειδή με τον ίδιο "δημοκρατικό" τρόπο έχουν ληφθεί κι άλλες τέτοιες αποφάσεις στο παρελθόν (Λύκειο, λιμάνι, ΧΥΤΑ κλπ.), αρκετές από τις οποίες απέτυχαν γι αυτόν ακρίβώς το λόγο, δηλαδή λόγω απουσίας ειλικρινούς συζήτησης με όλους τους ενδιαφερόμενους φορείς και πολίτες, κάποτε θα πρέπει να αρχίσουμε να συζητάμε τα προβλήματα του νησιού μας με ειλικρίνή δημόσιο διάλογο για να επιτυγχάνεται η μέγιστη δυνατή κοινωνική αποδοχή των αποφάσεων.
Διαφορετικά, οι 33 θα γίνονται 300 ή 1013 κι ακόμη περισσότεροι και τίποτε δε θα μπορέσει να γίνει στο νησί μας.
Κων/νος Κλουβάτος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου